Ostanie podusie :( Zabawa w parku :)

Dzisiaj do oglądnięcia ostatnie podusie z motywem jesienno-ogrodowym. Szczególnie urocze są myszki, kotek i aniołek.

 

Z kuponu materiału zostały mi jeszcze małe fragmenty z konewkami, więc powstały kolorowe zawieszki, które mogą spełniać role ozdoby pokoju, igielnika lub lawendowego odświeżacza. 

Zawieszki miały trafić do Fairy House, ale poleciały już z podusiami do nowego domku :)

* * * * *

Tak pięknie prezentuje się odnowiony Teatr Lalek od strony parku, w którym nie zdążyliśmy wcześniej zaliczyć placu zabaw.

A to już zabawa na placu. A w zasadzie zabawa Młodych, bo Ich Matka latała za Młodym z oczami dookoła głowy, żeby jeszcze ogarnąć Młodą ;)

Wnioski  - druzgocące:

- plac jest zbyt mały - przy ładnej pogodzie w niedzielę dzieci niemal zabijają się o siebie, a walka o miejsce trwa na zjeżdżalni, w domkach, w piaskownicy i na kręciołku

- piaskownica jest zbyt mała, a brak podwyższenia na około powoduje, że piasek jest wszędzie w pobliżu, co przy zamierzonych nierównościach terenu kończy się ślizgiem na butach i licznymi upadkami nie tylko dzieci

- domek przy zjeżdżalni jest zbyt mały, bo obecność dwójki ruchliwych dzieci grozi tam upadkiem, gdyż zabezpiecznie tak w zasadzie jest tylko z jednej strony (z drugiej zjeżdżalnia, a po dwóch wejścia). Chętnych do wejścia jest zawsze więcej + rodzice = tłok i zawał serca, czy zdążę złapać rozochoconego Młodego popchniętego przez równie rozbawionego kolegę :/

- na środku zamontowano bujaka na sprężynach, którego w ruch są w stanie wprawić tylko starsze i większe osoby! Myślę, że zwykła karuzelka dała by dzieciom więcej frajdy.

- huśtawek (podstawa parku!) brak

- każdy zmuszony jest do słuchania muzyki z wszechobecnych głośników.

W zasadzie pomyślano tylko przy części dla starszych dzieci, która wymaga od nich sprawności, kombinowania i myślenia. Miękkie podłoże też jest fajne. A wystarczyło zrobić większy plac, tym bardziej, że jest tam na to miejsce, a ławeczki zainstalować również na zewnątrz  dla rodziców starszych dzieci i osób towarzyszących, które nie muszą tam przebywać. Bywało, że do jednego dziecka na placyk wchodziło sześciu dorosłych! No bo rodzice, babcia z dziadkiem i wujek z ciocią są niezbędni do dwulatka ;)

Zdjęcia są z wizyty w dzień powszedni, dlatego dzieci nie ma aż tak dużo. W niedzielę byłam tam raz i więcej tego nie powtórzę, bo strach o upadek z domku Młodego wiecznie przez kogoś popychanego był dla mnie zbyt stresujący, a slalomy między dorosłymi i dziećmi były śmieszne tylko do czasu ;)

* * * * *

Widziałam, że do candy i moich Obserwatorów dołączyły nowe osoby - witam wszystkich serdecznie i dziękuję za odwiedziny oraz miłe słowa :)

Annaszko - Tobie szczególnie dziękuję za poświęcony czas i wyjaśnienie nieznanego mi tematu :)

Acha - i przypominam, że chętnie odkupię (lub rozliczę się wymiankowo) materiały z ciekawymi motywami i wzorami, które być może zalegają w waszych szafach - pozwólmy im wyjść na światło dzienne i pokazanie się w ciekawej formie ;)

Pozdrawiam serdecznie :)